CLAW BOYS CLAW

Claw Boys Claw

Amsterdamse gitaarband die doorbreekt in het clubcircuit met garagepunk à la The Gun Club en The Stooges. Blikvanger is zanger Peter te Bos, die zijn publiek op charismatische wijze weet te bespelen. Gaandeweg ontwikkelt de muziek zich tot meer melodieuze moerasrock.
Volledige biografie...

Bezetting

John Cameron   gitaar
Peter te Bos   zang
Marcus Bruystens   basgitaar
Jeroen Kleijn   drums

Overige muzikanten

Bobbie Rossini   basgitaar
Marc Lamb   drums
Arno Kooy   basgitaar
Geert de Groot   basgitaar
Allard Jolles   drums
Marius Schrader   drums
Meer resultaten... Minder resultaten

Genoemd in de biografie van

1977   Ccc Inc.
1979   Luc Suèr
1982   Hans Dulfer
1983   L'Attentat
1984   Ivy Green
1985   Frank van der Weij
1985   Ivy Green
1985   The Plastic Dolls
1985   The Scene
1986   Paradogs
1987   Brutal Obscenity
1987   The Bips
1988   John Lagrand
1988   The Riff
1989   Michel Schoots
1989   Urban Dance Squad
1990   Metropole Orkest
1990   Spo Dee O Dee
1991   Ramona's
1992   L'Attentat
1993   Scram C Baby
1993   Shine
1993   Soft Parade
1995   13
1995   Robin Berlijn
1996   Urban Dance Squad
1999   Henk Temming
1999   Solex
2005   Voicst
2007   Remko Schouten
2010   Denvis
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Claw Boys Claw

Amsterdamse gitaarband die doorbreekt in het clubcircuit met garagepunk à la The Gun Club en The Stooges. Blikvanger is zanger Peter te Bos, die zijn publiek op charismatische wijze weet te bespelen. Gaandeweg ontwikkelt de muziek zich tot meer melodieuze moerasrock.

1983

De punkgroep Suspenders gaat in 1981 gedeeltelijk over in de moderne rockgroep L'Attentat. In het voorjaar van 1983 richt Allard Jolles, gitarist/zanger van L'Attentat, een tweede band op: Claw Boys Claw. De bezetting bestaat uit ex-Suspenders-zangeres Bobbie Rossini op bas, John Cameron (ex-Odorex) op gitaar en Jolles op drums. Als na een tijdje zanger annex grafisch ontwerper Peter te Bos tot de groep toetreedt is Claw Boys Claw compleet. Het kwartet speelt garagerock met invloeden van psychedelica, acid-punk en rock & roll en doet dat kennelijk niet onverdienstelijk, want reeds in november wordt een plaatselijke talentenjacht gewonnen.

L'Attentat

1984

Claw Boys Claw besluit de vijfhonderd gulden prijzengeld van de gewonnen talentenjacht te spenderen aan studiotijd. In slechts drie uur tijd wordt Shocking Shades Of Claw Boys Claw opgenomen. De plaat wordt in mei op het eigen Hipcat-label uitgebracht. Ondanks de ondermaatse geluidskwaliteit valt Claw Boys Claw lovende reacties ten deel. Een kleine hype zorgt ervoor dat de groep al snel een veelgevraagde gast is in het clubcircuit. De groep lost alle verwachtingen moeiteloos in met zinderende optredens, wat haar het predikaat 'meest opwindende live-band van Nederland' oplevert.

1985

In juni verschijnt het tijdens een concert in november 1984 opgenomen album Now!, dat de live-reputatie van Claw Boys Claw nog eens bevestigt. In mei 1985 verlaat Jolles de band om zich toe te leggen op zijn andere band L'Attentat. De uit Pilots afkomstige drummer Marius Schrader neemt zijn plaats in.

Allard Jolles L'Attentat

1986

Claw Boys Claw tekent een langlopend contract bij platenmaatschappij Polydor. Op Pinkpop is Claw Boys Claw dè grote verrassing en vestigt de groep definitief haar naam. Vooral Te Bos bewijst een charismatisch voorman te zijn. Zo bekogelt hij tijdens het optreden het publiek met appels, sinaasappels, bierblikjes, zijn schoenen en sokken. In juni verschijnt het in Engeland door Vic Maile geproduceerde, enigszins vlakke album With Love From The Boys. De band staat op het programma van het Deense festival Roskilde.

1987

Onder leiding van de Australische producer Victor van Vught neemt Claw Boys het album Crack My Nut in de Berlijnse Hansa-studio's op. Naar aanleiding van dit album is de band op vele binnen- en buitenlandse podia te bewonderen, onder andere op het Deense Roskilde-festival. Tijdens de uitreiking van BV Pop-prijs, die Claw Boys Claw dit jaar in de wacht sleept, weet de mediagenieke Te Bos alle spotlights op de groep te richten door de statische minister Brinkman van WVC te kussen. Medio 1987 brengt Polydor de debuutplaat Shocking Shades Of Claw Boys Claw opnieuw uit. Tevens wordt Claw Boys Claw op de markt gebracht, een compilatie van de overige eigen beheer-producten van de band (de mini Now!, de single So Mean en de 12" Indian Wallpaper). De officieuze subtitel luidt 3 In 1. Ook verschijnt nog de Kerstsingle Blue Bells.

1988

In juli treedt Claw Boys Claw op in New York tijdens het New Music Seminar. Daar legt de band contact met John Cale, die belooft hun volgende elpee te produceren. Live mag Claw Boys Claw dan enorm populair zijn, de plaatverkoop is voor Polydor bij lange na niet bevredigend en de platenmaatschappij verbreekt het contract. In oktober verschijnt Hitkillers, de langverwachte opvolger van Crack My Nut, bij Megadisc. Het album, opgenomen en gemixed in de SPN-studio's, bevat een verzameling covers van Nederpopklassiekers. De cd-uitvoering bevat als bonus The Beast Of Claw Boys Claw, een opnieuw opgenomen verzameling hoogtepunten uit het voorafgaande oeuvre van de band. Van Hitkillers wordt het Nederlandstalige nummer Dracula op single uitgebracht, maar ondanks veel airplay wordt het geen hit. De cd-versie van Dracula bevat als extraatje negen buitenlandse covers (waaronder Alice Coopers I'm Eighteen en Groupie Girl van Tony Joe White), opgenomen op 10 juni 1986 in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht toen de Claw Boys onder de naam The Hipcats het voorprogramma van Nick Cave verzorgden.

John Cale

1989

In februari verlaten bassiste Bobbie Rossini en drummer Marius Schrader de band. Oudjaar 1988 blijkt het laatste optreden in de oude samenstelling te zijn geweest. De vrijgekomen plaatsen worden ingenomen door bassist Arno Kooy (ex-Agents of Decay) en drummer Marc Lamb (ex-DFM, de band van Frans Te Spenke), beiden afkomstig uit de Amsterdamse groep The Agentz. Geruchten over een eventuele samenwerking met John Cale als producer houden aan, maar op plaatgebied blijft het stil. Dit geldt niet voor de podia, waar de 'vernieuwde' Claw Boys Claw veelvuldig en luidruchtig van zich doet spreken. De band schuimt niet alleen het Nederlandse clubcircuit af, maar speelt ook in onder andere Zwitserland, Oostenrijk en Hongarije.

Frans Te Spenke John Cale

1990

In de nazomer verschijnt het album Angelbite, niet met John Cale, maar met Steve Parker (technicus van onder andere The Fall en Mathilde Santing) achter de knoppen. De band onderneemt een nieuwe - succesvolle - tournee, waarbij opvalt dat Te Bos veel beter is gaan zingen.

John Cale Mathilde Santing

1991

Eind juni speelt de band op het Haagse Parkpop-festival. Intussen is Kooy alweer vertrokken richting La La Heaven en neemt Geert de Groot (ex-Fatal Flowers) de Claw Boys-bas ter hand.

Fatal Flowers La La Heaven

1992

Eind 1992 verschijnt het album Sugar, een hoogtepunt in het oeuvre van de groep tot dan toe. Op Angelbite zette zich al een koerswijziging al, maar op Sugar vindt de minder rechtlijnige, wat meer melodieuze, broeierige moerasrock definitief zijn beslag. Voor een belangrijk deel is dat te danken aan de verrassende en bezielde productie van Urban Dance Squad-drummer Magic Stick alias Michel Schoots. Publiekelijk verbaast Te Bos zich erover dat hij kan zingen. Met de ingetogen single Rosie scoort de groep haar eerste Top 40-hit. Een geruchtmakend gesprek in de televisie-talkshow Karel maakt van Te Bos vervolgens op slag een Bekende Nederlander.

Michel Schoots

1993

Claw Boys Claw staat in mei drie avonden achter elkaar in De Kuip te Rotterdam als voorprogramma van U2. De band speelt dit jaar ook voor de tweede keer op Pinkpop. Voormalige bassiste Rossini duikt op in de vrouwenband Chicas del Rock waarvan het eerste en enige album Neverneverland verschijnt.

Chicas del Rock

1994

Het nieuwe album Nipple, opgenomen in de oefenruimte en geproduceerd door Luc Suèr, ligt in het verlengde van Sugar, maar weet het succes ervan niet te overtreffen.

Luc Suèr

1995

Marc Lamb drumt mee op Get Well Soon, het tweede album van Soft Parade.

Soft Parade

1997

In de eerste maanden van het jaar duikt Claw Boys Claw de studio in om een nieuwe, in het voorjaar uit te brengen plaat op te nemen. Later tourt de band op een boot door Nederland, onder meer met Scram C Baby.

Scram C Baby

1998

Aan het eind van het jaar kruipt Claw Boys Claw in de huid van Iggy Pop en The Stooges tijdens een Marlboro Flashback.

1999

Te Bos richt zich meer en meer op het ontwerpen. Hij is met Henk Hofstede onder meer verantwoordelijk voor de aankleding van het Mediacentrum van het Nationaal Pop Instituut. Drummer Marc Lamb wint de X3M-remix prijs voor zijn werk met het danceproject Patriot Hills. Bassist Geert de Groot speelt in de band van Solex.

Solex

2002

Peter te Bos en John Cameron werken aan een nieuw album.

2005

Voormalige Claw Boys Claw-drummer Marius Schrader alias Mars Radar brengt onder de naam Wat in eigen beheer album uit vol electro en synthipop.

Wat

2006

Te Bos en Cameron hebben rond de zestig nieuwe nummers geschreven. Samen met drummer Marc Lamb werken ze het materiaal verder uit. Uiteindelijk wordt Marcus Bruystens de nieuwe bassist.

2007

Na een eerste sessie in 2006 gaat Claw Boys Claw in de maanden februari en maart opnieuw met engineer Remko Schouten de Eiland Studio's in voor opnamen voor een volgend album. De overige opnamen vinden plaats in Studio Amsterdam met producer Frank van der Weij. Voordat Claw Boys Claw weer gaat touren, verzorgt de band op 1 december een try-out in De Lantaarn te Hellendoorn en op 8 december een try-out in het Haarlemse Patronaat.

Frank van der Weij Remko Schouten

2008

Het optreden van Claw Boys Claw tijdens Noorderslag in Groningen is een succesvolle aftrap van de nieuwe tournee. De cd Pajama Day (februari) bevat twaalf nieuwe, door Te Bos en Cameron geschreven tracks plus een versie van Dream A Little Dream Of Me, een compositie van Gus Kahn die in 1931 voor het eerst is uitgevoerd door Wayne King en zijn orkest. Gastbijdragen op de cd zijn van Chris van Veghel (in het nummer Rock Me Girl) en Ro Halfhide (Yellow Car). Op 28 maart speelt de band voor een uitverkocht Paradiso. Tijdens de VNPF LiveXS Awards, op 11 juni in Paradiso, wint Claw Boys Claw de publieksprijs in de categorie Beste Optreden. Het debuutalbum Shocking Shades Of Claw Boys Claw komt via Play It Again Sam uit op cd inclusief vijf bonustracks. In augustus staat de band op Lowlands.

2012 - 2013

Claw Boys Claw werkt met engineer Jan Schenk (Hospital Bombers) en producer Björn Ottenheim (zZz) in de La Chapelle Studios en de Schenk Studio aan het volgende album. Jeroen Kleijn (o.a. Johan, Daryll-Ann) speelt mee op drums. Hij heeft al eerder als invaller met de band opgetreden. Hammer verschijnt in maart 2013 op cd en vinyl en wordt gevolgd door een tournee. In de positieve recensie in het februarinummer van muziekblad Oor wordt opgemerkt dat bij Claw Boys Claw 'geen plaat klinkt als een opgewarmde versie van de voorganger. Zo ook Hammer niet, dat nog altijd vertrouwd broeierig is maar muzikaal ook opvallend lichtvoetig en puntig'.

Hospital Bombers zZz

Foto's Claw Boys Claw

Audio/Video Claw Boys Claw

Video Claw Boys Claw