COCHON BLEU

Cochon Bleu

Band uit Groningen die begint met het spelen van cajun-covers, veelal in het Franstalige dialect Patois, maar in de loop der tijd een gevarieerder repertoire opbouwt met onder meer americana- en folkinvloeden. Hun optredens in binnen- en buitenland zijn energiek en niet van humor gespeend.
Volledige biografie...

Bezetting

Henk Gubbel   banjo, gitaar, mandoline, viool, zang
Hette Gubbels   banjo, gitaar, mandoline, zang
Jeroen de Jong   accordeon, gitaar, harmonium, mandoline, orgel, zang
André Gubbels   drums, gitaar, triangel, wasbord, zang

Overige muzikanten

José Cutileiro   basgitaar, gitaar, melodica, zang
Ton de Boer   accordeon
Tiedo Groeneveld   basgitaar, engineer, gitaar

Biografie Cochon Bleu

Band uit Groningen die begint met het spelen van cajun-covers, veelal in het Franstalige dialect Patois, maar in de loop der tijd een gevarieerder repertoire opbouwt met onder meer americana- en folkinvloeden. Hun optredens in binnen- en buitenland zijn energiek en niet van humor gespeend.

1995 - 2000

Samen met José Cutileiro starten de drie broers Gubbels de band Cochon Bleu. De broers speelden al eerder met elkaar in de Groningse metalband Tympanic. In de eerste jaren van Cochon Bleu speelt de band covers uit vooral het cajun-genre. Als de band in 1999 28 avonden achter elkaar in Algarve (Portugal) speelt, hebben ze tijd genoeg om eigen nummers te schrijven. Sindsdien groeit het eigen repertoire gestaag. In 1997 verlaat accordeonist Ton de Boer de band. Zijn vervanger is Jeroen de Jong. De eerste twee albums van de groep, Changez Les Guitares (1995) en Go Feed The Chickens (1998) bevatten louter covers. Relooké (2000) is het eerste album met eigen composities.

2001 - 2009

In 2001 vinden de vijf heren op de zolder van café Gribus op Schiermonnikoog een aantal oude blauwe pakken van de plaatselijke fanfare. Sindsdien treden ze daarin op. De albumpresentatie van het vierde album, Eau, vindt op 7 december 2003 plaats in het Groningse Café De Drie Uiltjes. OOR schrijft in 2004 naar aanleiding van dit album: “Cochon Bleu is Neêrlands best bewaarde cajun-geheim.” In 2005 doet de groep mee met de landelijke concertserie Popronde. In april 2006 staat er in de VPRO-gids een interview met drummer De Droeze, terwijl Cochon Bleu in de studio aan hun volgend album werkt. In de zomer van 2006 verschijnt dat album, It's All Coming Good, hun eerste plaat met alleen eigen composities. Alle songs worden gezongen in het zogenaamde 'Patois', het verbasterde Frans uit Louisiana (VS), dat zo typisch is voor de cajun. In augustus 2008 speelt Cochon Bleu op het festival Woodstock aan de Maas in Rotterdam. In 2009 doet de groep een aantal optredens met covers van The Band. Eind november 2009 start het Grafisch Museum in Groningen het tentoonstellingsproject Disc Cover Art. Ter gelegenheid hiervan tekent illustrator Peter Pontiac een hoes voor het Cochon Bleu-nummer La Chemise de Beauregard. Deze track komt voor op een gelimiteerde compilatie-lp, verpakt in een box met tien hoezen, elk van een andere Nederlandse vormgever.

2010 - 2012

Bassist José ‘Slow Joe’ Cutileiro verlaat de band vanwege muzikale meningsverschillen. De overige bandleden gaan verder als kwartet. Cutileiro is nog wel betrokken bij The Skeatles, een nevenproject met skabewerkingen van Beatle-nummers. Met Herman Grimme op toetsen wordt daarnaast het project Cochon Bleu Plays The Band weer van stal gehaald. Het samenwerkingsverband tussen Cochon Bleu en Bert Hadders en de Nozems leidt tot het album De Coöperoazie (2012) en gezamenlijke optredens, onder meer 2 december 2011 als voorprogramma van de Dijk in De Oosterpoort te Groningen. In oktober brengt Cutileiro zijn soloalbum Pupil Of Pop uit.

Bert Hadders en de Nozems José Cutileiro

2013

Op 12 oktober presenteert Cochon Bleu in Het Viadukt te Groningen het zesde album Not Blue.

Foto's Cochon Bleu

Audio/Video Cochon Bleu

Video Cochon Bleu