I'VE GOT THE BULLETS

I've Got The Bullets

Rotterdamse band die met een vloeiende combinatie van soul en rock & roll uitgroeit tot een van de meest spelende groepen van Nederland.
Volledige biografie...

Bezetting

Cees Trappenburg   trompet
Rini Kleijn   achtergrondzang
Nel van 't Pad   achtergrondzang
Jan de Ligt   saxofoon
Peter van Gameren   gitaar
Ocki Klootwijk   basgitaar
Frédérique Spigt   zang
Meer resultaten... Minder resultaten

Overige muzikanten

Inge Bonthond   achtergrondzang
Ronald Oor   drums
Max Mollinger   drums
Jo Turbo   achtergrondzang
Luc Kranenburg   drums
Pieter de Bruin   toetsinstrumenten
Jelle Schouten   trompet
Wilco van Beek   gitaar
Paul Kraemer   gitaar
Nicky Romein   achtergrondzang
Ria Bremer   achtergrondzang
Tijn Smit   toetsinstrumenten
Bob Langenberg   drums
Peter Langerak   gitaar
Eric Vloeimans   trompet
Meer resultaten... Minder resultaten

Genoemd in de biografie van

1985   Frédérique Spigt
1986   Michel van Schie
1993   Back To Basic
2003   The Amazing Stroopwafels
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie I've Got The Bullets

Rotterdamse band die met een vloeiende combinatie van soul en rock & roll uitgroeit tot een van de meest spelende groepen van Nederland.

1985

In het voorjaar wordt in Rotterdam I’ve Got The Bullets opgericht. De stad is met zijn rijke soulhistorie de ideale voedingsbodem. De naam komt uit de film Rebel Without A Cause waar James Dean deze woorden uitroept in de slotscène. Aanvankelijk bestaat de formatie uit Fréderique (wier naam de eerste jaren consequent fout gespeld wordt als Frédérique), Ocki en Jan met Peter van Gameren, Pieter de Bruin, Luc Kranenburg, Kees Trappenburgt, Nel van 't Pad en Ria Bremer. Sommige mensen blijven maar heel even en daardoor is het in het begin een komen en gaan van bandleden. Zo maakt toetsenman Pieter de Bruin al snel plaats voor Tijn Smit, worden de drumstokken van Luc Kranenburg (naar Down and Out) overgenomen door Max Mollinger (ex-Gruppo Sportivo) en bij het achtergrondkoortje is het al helemaal een niet te volgen stoelendans. Zo wordt Ria Bremer al snel afgelost door Nicky Romein, die even later een solo-carrière ambieert en haar plek afstaat aan Rini Klein. Negen leden telt de formatie dus, als het in het najaar eindelijk uitgerommeld is in de bezetting. Qua muziek combineert het gezelschap soul met rock & roll ('rock & soul'). Spigt maakt indruk met haar rauwe doorleefde vocalen en de mate waarin ze in de muziek opgaat. Meteen als de band goed op de rails staat schrijft men zich in voor de Grote Prijs Van Nederland. Het optreden in het Rotterdamse Arena (het latere Nighttown) maakt een verpletterende indruk en het negental stoot door naar de finale. Bij die eindronde in Paradiso wordt de band derde. De Rotterdammers zijn dan al in onderhandeling met CBS, maar het aansprekende resultaat bij de bandjeswedstrijd zorgt ervoor dat het contract uiteindelijk gunstiger uitpakt dan verwacht.

Down And Out Gruppo Sportivo

1986

Het jaar begint al goed met een plaats op het Noorderslagfestival, hetgeen samen met de derde prijs bij de Grote Prijs de groep een rits optredens oplevert, waar menig beginnend bandje jaloers op is. De single In The Middle Of The Night haalt de 36e plaats van de Top 40. Aan het begin van de zomer gaat het gezelschap de studio in om met producers Tjeerd van Zanen en Michel van Schie het debuut voor CBS op te nemen. Het album verschijnt in het najaar, krijgt lovende kritieken en verkoopt heel aardig. De Gladys Knight cover It Should Have Been Me is de volgende single. Het plaatje blijft steken op nummer vijf in de tipparade. De groep reist af naar Liverpool voor een uitzending van de European Broadcasting Union.

Michel van Schie Tjeerd van Zanen

1987

Ook de nieuwe single Nighttrain haalt Top 40 niet. Buiten een enkel optreden in België en Duitsland komt de groep de grens niet over, maar gezien de grote hoeveelheid optredens in eigen land is er werk volop. Opnieuw begint een periode van diverse bezettingswisselingen. Nel van 't Pad die inmiddels getrouwd is en als achternaam nu De Bruin voert, krijgt ruzie met Fré en staat haar plaats af aan Inge Bonthond. Tijdens een kortstondige voetbalcarrière van trompettist Cees Trappenburg bij Sparta wordt zijn plek ingenomen door achtereenvolgens Erik Vloeimans en Jelle Schouten.

1988

Begin van het jaar verschijnt het album Wounded, dat is geproduceerd door George Kooymans en de groep laat horen zoals ze live klinkt: energiek en met veel power. De single I'm Only Wounded komt niet verder dan de tipparadde, maar de langspeler verkoopt op grond van de gedegen livereputatie en aandacht van de media zeker zo goed als het debuut. De tweede single LoveScene haalt zelfs de tipparade niet. Later in het jaar volgen er weer bezettingswisselingen. Gitarist Peter van Gameren stapt uit de groep en wordt vervangen door Paul Kraemer, afkomstig uit de Margriet Eshuijs Band. Hij neemt drummer Bobby Langenberg mee ter opvolging van Max Mollinger, die ophoudt met drummen en de platenbusiness ingaat. Muzikale onenigheid resulteert in het vertrek van Cees Trappenburg. Vlak daarvoor heeft Rini Kleijn na het optreden in Paradiso afscheid genomen vanwege haar zwangerschap. Haar plek wordt tijdelijk ingenomen door Jo Turbo. Achtergrondzangeress Inge Bonthond gaat naar de Bombita's en duikt later op in de band van Herman Brood. Zo is de formatie nu een sextet. Fré is door haar wat androgyne verschijning en openheid over haar biseksualiteit uitgegroeid tot een soort cultheldin in feministische kringen.

Bombitas George Kooymans Herman Brood Margriet Eshuijs

1989

Voor het eerst doet de formatie een tournee door het buitenland. Twee weken speelt de groep in West-Duitsland. Drummer Bobby Langenberg verlaat het zestal. Ronald Oor vult de open plek in. De echte doorbraak komt niet en het contract met CBS wordt niet verlengd.

1990

Na een intensieve tour langs het Nederlands clubcircuit begint de motor sleetse plekken te vertonen. Vooral Fré heeft het eigenlijk wel gezien. Het einde wordt nog even uitgesteld: voor de vertrekkende gitarist Paul Kraemer wordt gewoon een vervanger gezocht en gevonden in de persoon van Wilco van Beek. Maar in juli besluit de formatie de handdoek in de ring te gooien. Fré komt later terug met de band A Girl Called Johnny en maakt nog later als Fréderique Spigt Con La Piccola Orchestra een album met een vooraanstaande rol voor een strijkkwartet alvorens het theater in te gaan. Jan de Ligt en Ronald Oor zoeken hun heil in het bluescircuit. Tijn Smit en Ocki Klootwijk gaan in de band van Rick DeVito spelen en daarnaast ook nog in V.O.F. de Kunst, de Rotown huisband en vanaf 2005 in de Rotterdamse band Off Camera. Ocki runt ook de bekende Rotterdamse studio RockTown.

A Girl Called Johnny Frédérique Spigt Off Camera Rick DeVito V.O.F. de Kunst

Foto's I've Got The Bullets

Audio/Video I've Got The Bullets

Video I've Got The Bullets