LIVIN' BLUES

Livin' Blues

Uit Den Haag afkomstige band die, samen met The Bintangs en Cuby & the Blizzards, jarenlang de top van de Nederblues vormt. Livin' Blues verkrijgt halverwege de jaren '70 een opmerkelijke populariteit in Polen. De naam van de band is gebaseerd op het Living Theater, een experimentele theatergroep uit Amerika.
Volledige biografie...

Bezetting

John Lagrand   mondharmonica, percussie
Ted Oberg   basgitaar, gitaar
Niko Christiansen   gitaar, percussie, saxofoon, zang
Ruud Franssen   basgitaar

Overige muzikanten

Henk Smitskamp   basgitaar
Art Bausch   drums
Jan Piet Visser   mondharmonica
Michiel Driesden   drums
Ruud van Buuren   basgitaar
Arjan Kamminga   percussie
Dick Beekman   drums
Jaap van Eik   basgitaar
Kenny Lamb   percussie
Herman van Boeyen   drums
Jan van der Voort   basgitaar
Paul Vink   toetsinstrumenten
Djörn Pool   zang
Niek Dijkhuis   drums
Frans Buschman   basgitaar
Cesar Zuiderwijk   drums
Cor van der Beek   drums
Joop van Nimwegen   gitaar
Ron Meyjes   gitaar
André Reijnen   basgitaar
Willem van der Wall   gitaar
Jacob van Heiningen   drums
Evert Willemstein   basgitaar
Gerard Strötbaum   basgitaar
John Le Jeune   drums
Aad van Pijlen   basgitaar, zang
Elout Smit   drums
Beau Wassenbergh   drums
John Frederiksz   zang
Meer resultaten... Minder resultaten

Genoemd in de biografie van

1967   Hu And The Hilltops
1967   John Lagrand
1968   The Motions
1969   Jaap Eggermont
1970   Beau Wassenbergh
1970   Cuby + Blizzards
1970   Golden Earring
1970   Hans Vermeulen
1973   Supersister
1974   Finch
1974   Long Tall Ernie and the Shakers
1974   Shocking Blue
1975   John Sonneveld
1977   Galaxis
1979   Houseband
1993   The Urn
1997   The Blazing Aces
2000   Chabliz
2000   Cuby + Blizzards
2001   Billy The Kid
2008   Julya Lo'ko
2009   Massada
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Livin' Blues

Uit Den Haag afkomstige band die, samen met The Bintangs en Cuby & the Blizzards, jarenlang de top van de Nederblues vormt. Livin' Blues verkrijgt halverwege de jaren '70 een opmerkelijke populariteit in Polen. De naam van de band is gebaseerd op het Living Theater, een experimentele theatergroep uit Amerika.

1967

Livin' Blues wordt opgericht door Ted Oberg, (ex-Andy Star & Stripes), Ruud Franssen (ex-Andy Star & Stripes). Djörn Pool, Niek Dijkhuis en John La Grand. Op 10 maart worden onder leiding van Hans Vermeulen in de Haagse G.T.B.-studio enkele nummers opgenomen, die pas in 1993 het licht zien via de compilatie The Early Blues Sessions, waar meer onuitgebracht werk uit de eerste jaren op staat.

Andy Star & Stripes Crashdown Hans Vermeulen

1968

Terwijl de eerste single via Philips uitkomt, wordt er flink geschoven met personeel: Nicko Christiansen vervangt Djörn Pool en Cesar Zuiderwijk komt in de plaats van Niek Dijkhuis. Gerard Strötbaum vervangt Ruud Franssen. Onder productionele leiding van Jaap Eggermont worden twee singles opgenomen. De band treedt vaak op en maakt korte tournees door Duitsland en Engeland. Mevrouw Oberg, de moeder van Ted, treedt vanaf het begin van de band op als manager van de groep

Hu And The Hilltops Q65

1969

Gerard Strötbaum wordt vervangen door Henk Smitskamp. In de bezetting Christiansen, Oberg, La Grand, Smitskamp en Zuiderwijk wordt het debuut Hell's Session opgenomen. Het is een overtuigend debuut vol rauwe bluesrock, dat in slechts drie dagen in de Haagse G.T.B.-studio wordt opgenomen. Ondanks dat er geen single op dit album staat, groeit de populariteit in het clubcircuit en komt de groep op de tweede plaats te staan in de Muziek Express populariteitspoll in de categorie Bluesbands. In Nederland heeft de band een behoorlijk druk tourschema en ook in Duitsland worden steeds meer festivals en clubs aangedaan.

1970

Henk Smitskamp kan zijn baan niet combineren met de band en wordt vervangen door Ruud van Buuren (ex-Groep 1850). De groep speelt op diverse grote festivals in Duitsland en Zwitserland en is te zien op het eerste Pinkpop festival. Zuiderwijk verlaat Livin' Blues om naar Golden Earring te gaan. Op de tweede LP Wang Dang Doodle zit Dick Beekman achter de drumkit. Het album ligt sterk in het verlengde van het debuut en bevat een opwindende combinatie van covers en eigen werk, hoofdzakelijk geschreven door het duo Oberg/Christiansen.

Group 1850

1971

Begin 1971 heeft Livin' Blues een flinke hit met het aanstekelijke nummer Wang Dang Doodle. Het succes leidt tot optredens voor Thames Television en grote festivals in Duitsland en Zwitserland. Het hoogtepunt is het Palermo Popfestival waar de groep speelt voor zo'n 30.000 bezoekers. Beekman wordt opgevolgd door John Le Jeune (ex-Island).

Island

1972

De derde LP Bamboozle komt uit, net als de twee voorgaande albums geproduceerd door Jaap Eggermont. LB Boogie wordt een grote hit. Het binnenlandse succes begint steeds meer over te slaan naar andere landen in Europa, zoals Zwitserland, België, West-Duitsland en vooral Polen. Later in 1972 vertrekt Le Jeune naar de Schick Band en wordt opgevolgd door Herman van Boeyen. Jaap van Eik vervangt tijdelijk Ruud van Buuren. Onder leiding van producer Mike Vernon (o.a. Fleetwood Mac) wordt in Engeland in oktober en november Rocking At The Tweed Mill opgenomen. De nieuwe drummer is Arjan Kamminga (die later zal spelen bij Mark Foggo & Secret Meeting). Ook gitarist Jan van der Voort (ex-Sammy Soul Set) maakt enkele maanden deel uit van de band. Hij is te horen op Choice, een reclamesingle voor verzekeringsmaatschapij Eerste Nederlandse/Nillmij. Van der Voort maakt in 1975 een soloalbum.

Jaap Eggermont Jan van der Voort Mark Foggo Sammy Soul Set

1973

In oktober wordt een tweede album met Mike Vernon opgenomen. Ram Jam Josey is de laatste met de kern John, Nicko, Ruud en Ted, de bezetting die over het algemeen beschouwd wordt als de 'eerste formatie'. Op Ram Jam Josey is nieuwe Britse drummer Kenny Lamb te horen. Lamb schrijft ook de titelsong.. Ook Ruud van Buuren, die het jaar daarvoor is teruggekeerd bij de groep, speelt mee op de plaat.

1974

Na een live-optreden voor het Vara televisieprogramma Nederpopzien maakt de groep het uiteenvallen bekend. Ruud gaat naar Long Tall Ernie & The Shakers, John is dan al bezig met de groep Water. Kenny Lamb gaat terug naar Engeland en Nicko formeert de band Himalaya. Ted is min of meer verplicht door te gaan onder de naam Livin' Blues vanwege de in 1973 gesloten contracten met Ariola en Grandad Music. Met John Fredriksz (George Cash) vormt hij tot 1980 de nieuwe kern.

George Cash Himalaya (2)

1975

Henk Smitskamp komt een jaar terug en neemt Cor van der Beek mee met wie hij samen de ritmesectie heeft gevormd bij Shocking Blue. De groep staat in de Top 20 met het nummer Boogie Woogie Woman. De twee andere leden, Ronnie Meyjes (gitaar) en Michel Driesten (drums) houden het snel voor gezien en vertrekken na de opname van de single. Het album Live '75 wordt opgenomen tijdens een optreden in de Kunstmin in Dordrecht.

Shocking Blue

1976

Door de komst van John Fredriksz verandert Livin'Blues in een melodieuze bluesrock band. Op het album Blue Breeze is deze nieuwe muzikale lijn sterk doorgevoerd. De plaat wordt door de band samen met John Sonneveld geproduceerd. Andre Reijnen (ex-Brainbox) en Jacob van Heiningen (ex-Galaxis) spelen tijdens de opnamesessies respectievelijk op bas en drums. Margriet Eshuys en Maggie McNeal verzorgen de achtergrondzang. De elpee wordt uiteindelijk het best verkochte Livin'Blues album, vooral door de verkopen in het buitenland. Met name in Polen heeft de groep veel succes. Ze spelen er dagelijks shows met zo'n 20.000 bezoekers

Brainbox Galaxis Maggie MacNeal Margriet Eshuijs

1978

Door een slechte verhouding met de A&R manager komt de groep zonder plaatcontract te zitten.

1979

De bezetting wordt uitgebreid met Pietjan Visser (harmonica, voorheen lid van The Houseband).

Houseband

1980 - 1986

In het nieuwe decennium begint Livin' Blues met een nieuwe line-up: Ted Oberg, Nicko Christiansen (ex-Himalaya), Evert Willemstein (bas) en Boris Wassenbergh (voorheen Cashmere). De band participeert in het Haagse Beatnach-festival, waar bijna alle Haagse blues-, en beatbands nog eenmaal op het podium staan. De ex-leden van Livin' Blues, André Reynen, Johnny Fredriksz en Pietjan Visser formeren de band Nighthawk, maar deze groep is geen lang leven beschoren. Wanneer ook Livin' Blues stopt, gaan Johnny Fredriksz en Ted Oberg verder als het duo J. & T., dat zich laat begeleiden door Peter Vink (ex-Q65 en Finch) en Fred van Vloten (drums, ex-Finch). Paul Vink gaat naar Limousine, Pietjan Visser naar Rex Reason Bluesband en Evert Willemstein naar Bizarre. Geen van de projecten en bands kent evenveel succes als Livin' Blues in haar hoogtijdagen

Big Rock Division Bizarre Cashmere Finch Himalaya (1) J. & T. Limousine Nighthawk Q65 Rex Reason Bluesband Water

1986

Livin' Blues wordt opnieuw opgericht en bestaat uit Nicko Christiansen, John La Grand, Joop van Nimwegen (ex-Q65), Willem van de Wall, Aad van Pijlen en Art Bausch (ex-Barrelhouse, ex-Oscar Benton). In het live-circuit blijkt de band weer een graag geziene gast, maar het album Now valt tegen en wordt genegeerd.

Barrelhouse Oscar Benton Q65

1987

Christiansen is samen met onder meer bassist Arie van Duyvenvoorde (Les Charmeurs) twee jaar op de podia actief in de urban funkgroep Timbuktu.

Timbuktu

1988 - 1997

Via het kleine Cordury-label komt een live-registratie, waarop oude klassiekers staan naast de nieuwe nummers: verwaterde blues met funk-, jazz-, en soulinvloeden. Ted Oberg speelt samen met zanger/mondharmonicaspeler Jan J. Scherpenzeel de groep Oberg. Christiansen formeert New Livin' Blues. De groep beleeft evenveel bezettingswisselingen als voorheen. In 1995 verschijnt een album.

New Livin' Blues Oberg

1998

De Livin' Blues doet een éénmalig optreden tijdens de CD presentatie van de Nicko C. Band, de nieuwe band van Nicko Christiansen.

Nicko C. Band

2000

Na het behalen van de onderwijsakte popmuziek aan het conservatorium, les geven, ontwikkelen van electronica dat door vele bekende gitaristen worden gebruikt en het schrijven van artikelen voor het blad Music Maker, richt gitarist Ted Oberg de band Oberg op. Aan het eind van het jaar toeren zanger Nicko Christiansen en mondharmonicaspeler John LaGrand samen met Eelco Gelling (ex-Cuby + Blizzards) door het land onder de naam Nederblues Summit.

Cuby + Blizzards

2003

Als in augustus de Blues Summit van Niko Christiansen en John Lagrand stopt, vormen de twee muzikanten de nieuwe band Blues a Livin'. In dezelfde periode verschijnt van Livin' Blues de compilatie Livin' Blues - The Complete Collection.

Blues A Livin

2004

Jeroen van Niele uit Amsterdam, de nieuwe bassist van Livin' Blues, speelde eerder bij Terry Man en Blue Souls. Ted Oberg start samen met drummer Pierre van der Linden (Focus, Brainbox) en Erwin Nyhoff (Prodigal Sons) de bluesgeoriënteerde rockgroep Grand Slam!

Grand Slam!

2005

In de ochtend van donderdag 30 juni overlijdt mondharmonicaspeler John Lagrand op slechts 55jarige leeftijd in het VU Ziekenhuis te Amsterdam aan een longemfyseem. Christiansen vormt samen met gitarist Loek van der Knaap, bassist Yaroon Vanniele en drummer Ronald Oor The Nicko C. Livin' Blues Experience. Nicko Christiansen zingt nummers van Livin' Blues tijdens de Haagse Beatnach op Parkpop.

Livin' Blues Experience

2006

Christiansen brengt in het najaar de Nederlandstalige cd De Kwast uit onder de naam Dr. Bongobrain. Hij wordt op de plaat terzijde gestaan door o.a. toetsenist Michael Eschauzier.

2007

Christiansen maakt deel uit van Pink Project, een Pink Floyd coverband die is opgericht in 1994.

2008

Van de Livin' Blues Experience (ook gespeld als Xperience) verschijnt in het voorjaar de cd This Is The Time. De bezetting bestaat naast Christiansen uit gitarist Loek van der Knaap, drummer Kees van Krugten, bassist Jeroen van Niele en François Spannenburg op mondharmonica.

Foto's Livin' Blues

Audio/Video Livin' Blues