NEEL

Pseudoniemen

Following Sentence

Neel

De Amsterdamse groep Neel is in 1983 de allereerste band die de Grote Prijs van Nederland wint. De vrolijk klinkende new wave is geïnspireerd door onder meer Simple Minds en Talking Heads. Opvallend in het totaalgeluid is de onconventionele zang van Neel van der Elst.
Volledige biografie...

Bezetting

Franklin De Meij   gitaar
Rob Mooy   gitaar, toetsinstrumenten
Marc David Ruiter   basgitaar
Carel Van Houte   drums
Neel van der Elst   zang

Genoemd in de biografie van

1983   MAM

Biografie Neel

De Amsterdamse groep Neel is in 1983 de allereerste band die de Grote Prijs van Nederland wint. De vrolijk klinkende new wave is geïnspireerd door onder meer Simple Minds en Talking Heads. Opvallend in het totaalgeluid is de onconventionele zang van Neel van der Elst.

1982

Sonologiestudent Rob Mooy en zangeres Neel van der Elst maken deel uit van Following Sentence. Deze groep is al uit elkaar als ze naar aanleiding van een ingezonden demo gevraagd worden mee te doen aan de door Fer Abrahams en Jos van Woudenberg samengestelde compilatie-LP 6 Souvenirs. In een nieuwe bezetting en onder de naam Neel is de groep op die plaat te horen met Caribbean Island, een nummer waarin new wave wordt gecombineerd met een reggaeritme. Om de compilatie te promoten reizen enkele van de deelnemende bands met een circustent door Nederland. Helemaal vlekkeloos verloopt de tournee niet. Enkele groepen haken voortijdig af, de publieke belangstelling valt tegen en in Nijmegen waait de tent om vanwege een windhoos. De tournee wordt op 4 september afgesloten in Amsterdam.

1983

Neel zit in de selectie voor de allereerste editie van de Grote Prijs van Nederland. Tijdens de voorronde op 23 april in Paradiso moet de groep het onder meer opnemen tegen The Dutch, Fra Fra Sound en The Visitor. Neel haalt de finale die op een regenachtige Hemelvaartdag plaatsvindt in het Openluchttheater in Lochem. De jury bestaat uit Harry van Nieuwenhoven (Oor), Hans Dulfer, Bram van Splunteren (VPRO), Marjoke Roorda (VPRO), Luc Jansen (BRT), Roel Bentz van den Berg (NRC Handelsblad) en voorzitter Huub de Graaff. De groep moet om tien uur 's ochtends als eerste spelen en wint tot hun eigen verrassing van De Koffieband, Piu Piu en Tecnoville, maar ook van twee groepen die later succesvolle carrières hebben: Sammie America's Mam en Tröckener Kecks. De hoofdprijs bestaat uit 10.000 gulden, een TV-special en een bokaal. Met het geldbedrag koopt Neel een synthesizer en worden schulden afgelost. De bokaal gebruikt de band in de repetitieruimte als asbak. Neel tourt langs het clubcircuit en werkt aan nieuw materiaal. De teksten over liefde en seks worden geschreven door Mooy, Van der Elst en de bevriende Engelsman John Langridge.

Fra Fra Sound MAM The Dutch The Visitor Tröckener Kecks

1984

Muziekblad Oor is getuige van een optreden in Nohol te Edam en schrijft eind januari dat 'het repertoire over de gehele linie nog niet zo evenwichtig' is. Ondertussen hebben meerdere platenmaatschappijen belangstelling voor Neel, maar tijdens de besprekingen worden eisen gesteld waar de groep niet mee akkoord gaat. Neel maakt tenslotte een single voor het onafhankelijke, kleine label Egmond en gooit vervolgens het bijltje er bij neer. Zangeres Neel wordt bekend als Etna Vesuvia in het komische radioprogramma bij de VPRO van Jacques Plafond, het alter ego van Wim T. Schippers. Samen met Clous van Mechelen werkt ze aan nummers waarmee ze als Etna Vesuvia samen met Van Mechelen in de tweede helft van de jaren tachtig en in de jaren negentig op de Nederlandse podia te zien is. Ze treedt daarnaast op onder de naam Zinzin et la Zizanie en maakt deel uit van de vrouwensupergroep Girls Wanna Have Fun. Vanaf 2002 schrijft ze recensies over thrillers op de website www.hotelboekenlust.nl.

Clous van Mechelen Etna Vesuvia & The Flames Girls Wanna Have Fun Wim T. Schippers

Audio/Video Neel