SHINE

Shine

Shine is het ambitieuze project waarmee Richard Janssen begin 1993 terugkeert aan het popfront, bijna drie jaar na het onverwachte verscheiden van zijn vorige band The Fatal Flowers. Experimenten blijkt Janssen met Shine niet te schuwen. Dit uit zich vooral op het podium, waar Shine niet zomaar een optreden verzorgt, ...
Volledige biografie...

Bezetting

Marc Baronner   basgitaar
Baz Mattie   drums
J.B. Meijers   componist, gitaar
Richard Janssen   componist, gitaar, tekstschrijver, zang

Overige muzikanten

Dick Brouwers   toetsinstrumenten
Bart van Poppel   toetsinstrumenten
Marius Schrader   drums
Joke Hamminga   conga
René van Barneveld   gitaar
Jan Holtman   drums
Marc de Reus   basgitaar
Meer resultaten... Minder resultaten

Genoemd in de biografie van

1979   Luc Suèr
1980   Bart van Poppel
1990   Div
1992   Fatal Flowers
1993   Hit the Boom!
1993   J.B. Meijers
1993   Richard Janssen
1996   Mimezine
1996   Rex
1996   Supersub
1997   Eboman
1997   Magic Frankie
1997   Soft Parade
1999   Ellen ten Damme
Meer resultaten... Minder resultaten

Biografie Shine

Shine is het ambitieuze project waarmee Richard Janssen begin 1993 terugkeert aan het popfront, bijna drie jaar na het onverwachte verscheiden van zijn vorige band The Fatal Flowers. Experimenten blijkt Janssen met Shine niet te schuwen. Dit uit zich vooral op het podium, waar Shine niet zomaar een optreden verzorgt, maar een totaalprogramma biedt, inclusief een discjockey, vuurvreter, acrobatiek en een spectaculaire lichtshow. Hiermee refereert Shine aan de glamrock van groepen als Roxy Music, David Bowie, T.Rex en Slade. Deze shows worden niet altijd even positief ontvangen, waardoor Shine later ook "normale" concerten geeft. Janssen experimenteert echter verder en Shine profileert zich dan als een vooruitstrevende groep die traditionele gitaarrock en moderne dance probeert te combineren. Op de muziek, waarin de Beatles-invloeden duidelijk aanwezig zijn, is niets aan te merken, maar Shine krijgt niet de aandacht waarop was gehoopt. Uiteindelijk sterft Shine een weinig eervolle dood en blijft Janssen met een koffer vol ambitieuze ideeën teleurgesteld achter.

1993

Na het plotse verscheiden in 1990 van zijn band The Fatal Flowers voert Richard Janssen in eerste instantie niet veel uit op muziekgebied. In 1991 keert hij even terug aan het popfront als hij debuteert als producer van Goin' Walkabout, het eerste album van de bevriende rockband Spo-Dee-O-Dee. Het is tevens het jaar waarin het gerucht gaat dat Janssen zich in de studio bevindt om een een solo-cd op te nemen. Echter, pas in het voorjaar van 1993 doet hij weer van zich spreken als hij zijn nieuwe project Shine aankondigt. De door Janssen zelf geproduceerde debuutplaat Boys, die hij met hulp van onder meer drummer Jan Holtman, gitarist René van Barneveld en conga-speelster Joke Hamminga opneemt, is minder rootsy en klinkt aparter en gewaagder dan de muziek van de Flowers. Om het materiaal ook live te kunnen brengen, formeert Janssen de groep Shine. Hierin zijn rollen weggelegd voor gitarist J.B. (Jan-Bart) Meijers (ex-Charming Children), bassist Marc de Reus (ex-Div) en drummer Marius Schrader (ex-Claw Boys Claw). Daarnaast speelt toetsenist Bart van Poppel (ex-Tambourine) af en toe mee. Shine is niet zomaar een rockband, maar biedt op het podium een totaalprogramma, compleet met een discjockey, vuurvreter, een wervelende lichtshow, spectaculaire acrobatiek en natuurlijk levende muziek. Live klinkt de muziek veel steviger dan op het album Boys.

Charmin' Children Claw Boys Claw Div Fatal Flowers Spo Dee O Dee

1994

In juli maakt een woordvoerder van het management bekend dat alle nog geboekte Shine-optredens worden afgelast, omdat drummer Marius Schrader en bassist Marc de Reus geen deel meer uitmaken van Shine. Het overgebleven duo Janssen en Meijers gaat op zoek naar een nieuwe ritmesectie. Pas in december heeft Shine weer een volledige bezetting, bestaande uit Janssen, Meijers, drummer Baz Mattie (ex-La Lupa), bassist Marc Baronner (ex-Toy Factory) en los-vaste toetsenist Dick Brouwers (ex-Soft Parade). In deze nieuwe samenstelling richt Shine zich niet langer op spectaculaire live-shows, maar probeert de groep de grenzen tussen traditionele rock en moderne dance te doen vervagen. De Haagse platenmaatschappij Van Records heeft hier wel vertrouwen in en neemt de vernieuwde Shine onder contract. De bedoeling is eerst drie EP's uit te brengen, die later in een verzamel-box bewaard kunnen worden.

La Lupa Soft Parade Toy Factory

1995

In februari verschijntde eerste EP Popmusic, met vijf nummers, waaronder twee dance-remixes van de op M's discohit gebaseerde titelsong. Het groovy, psychedelische aan Britpop verwante geluid doet denken aan de Manchester-bands die een paar jaar daarvoor eveneens rock en dance samenvoegden. Daarna verschijnen soortgelijke EP's This Is It en Are Friends Electric (van Tubeway Army). Ondertussen onderneemt de band in de maanden maart en april een kleine tournee door Nederland. Op het podium blijkt de beoogde synthese van rock en dance niet altijd even geslaagd tot stand te komen, hetgeen Shine veel kritiek oplevert. Half november verschijnt het tweede Shine-album, Modern Popmusic. Hierop staan vijf songs van de EP-serie, sommige in een andere uitvoering, aangevuld met vijf nieuwe nummers. Remixes zijn ditmaal achterwege gelaten. De opnamen van deze door George Shilling geproduceerde plaat, waarop ook percussionist Icarus van de New FADS te horen is in een gastoptreden, vonden plaats in diverse studio's in Nederland, België en Engeland. Opnieuw schuwen Janssen en de zijnen het experiment niet. Zo krijgt de pers het album gepresenteerd in ontspannings- en informatiecentrum Synchrotech, alwaar de plaat beluisterd kan worden aan de `Whole Brain Wave Form Synchro Energizer', een van housefeesten bekende ligstoel uitgerust met een koptelefoon en een bril met lampjes aan de binnenkant, waarbij door middel van lichtflitsen en geluidsimpulsen de hersenactiviteit wordt beïnvloed, hetgeen een transcenderend effect heeft. Moderne popmuziek vergt immers een moderne presentatie. Ook heeft Shine het idee van het live-totaalprogramma weer uit de kast gehaald. De Nederlandse tournee ter ondersteuning van de release van Modern Popmusic bestaat namelijk uit drie onderdelen: het publiek wordt opgewarmd door de ambient triphop van Budha Building, waarna men kan luisteren naar Shine om vervolgens uit te swingen op de klanken van DJ DNA, de scratcher van Urban Dance Squad. Voor de Boudewijn de Groot-tribute Als De Rook Is Verdwenen... covert de groep het nummer Captain Decker.

Budha Building Urban Dance Squad

1996

Modern Popmusic levert Shine niet de aandacht op waarop was gehoopt. Met de drie EP's zou de band drie keer zijn zakken hebben gevuld, de combinatie van dance en rock zou niet altijd even geslaagd zijn en de live-shows zouden keer op keer verzanden in bombastische programma's. Deze kritiek gaat de band niet in de koude kleren zitten. Steeds minder optredens zijn het gevolg. Als de band dan niet wordt uitgenodigd voor Noorderslag, terwijl de nieuwe plaat nog maar net uit is, concentreren de bandleden zich op hun andere bands (Mimezine, Supersub) en projecten (Rex). JB Meyers wordt na Supersub veelgevraagd producer. Shine blijft wel bestaan.

J.B. Meijers Mimezine Rex Supersub

Foto's Shine

Audio/Video Shine