indie

Geschiedenis van Indie

Afkorting voor independent, waarmee het hele systeem aan onafhankelijke platenlabels en de bands daarop, of bands met een eigen label, wordt aangeduid. Daarnaast is indie ook de genrebenaming voor die muziek uit de alternatieve sector die poppy is van karakter, maar té eigenzinnig blijft voor de hitparades.

Als aan het eind van de jaren zeventig de populariteit van het genre punk flink begint te dalen, laten de grote platenmaatschappijen de punkbands die ze onder contract hebben in één klap vallen. Dat lijkt het einde van het genre. Veel bands blijven echter actief en tonen aan dat ze het systeem, de platenmaatschappijen en de grote media, helemaal niet nodig hebben om te kunnen overleven. Er ontwikkelt zich een heel circuit aan eigen labels, eigen distributiekanalen en eigen concertzaaltjes. Liefhebbers starten hun eigen muziekblaadjes, waarin ze de stroming op de voet volgen. Begin tachtig ontstaat er zo een volledig alternatieve, non-commerciële muziekcultuur. Muziek en persoonlijke expressie komen boven het verdienen van geld te staan. De genreaanduiding is new wave en de geuzennaam D.I.Y. - do it yourself, een principe dat ook binnen andere muziekgenres wordt opgepikt, hetzij metal, hardcore, industrial, avant-garde, house of bijvoorbeeld psychobilly. De alomvattende verzamelterm is alternative. Ook het genre grunge - een soort slepende gitaarrock tussen de punk en garagerock in, die eind jaren tachtig ontstaat -, behoort hiertoe, tot dit genre begin negentig doorbreekt naar de hitparades en een ware rage wordt. Het zet daarmee de deur open voor andere genres uit het alternatieve circuit, allemaal gekenmerkt door een veel meer gekarteld, onstuimig en productietechnisch ongepolijst geluid dan de zogenaamde mainstream. Grote platenmaatschappijen spelen hier natuurlijk gretig op in en brengen de ene ruige rockact na de andere uit onder de door hen hiervoor gebruikte genreaanduiding: alternative (of alternative rock). Natuurlijk is hier dan niets alternatiefs meer aan. Op de werkelijk alternatieve, rustig voortploegende do-it-yourself raakt daarop ter onderscheiding de term indie (van independent; onafhankelijk) van toepassing.

Het wel-of-niet behoren tot de indie, een term die overigens al aan het eind van de jaren tachtig opkomt, is daarmee eerder een kwestie van principe dan dat het een duidelijk af te bakenen genre is. Indie kan zowel op elektrisch versterkte gitaren, als op een casio-keyboard als akoestische gitaar gespeeld worden en het kan zowel ongemeen rocken en swingen als ontroeren. Overeenkomst is doorgaans de productie, die lowbudget is, wat de muziek rammelend, de arrangementen uit balans en bevreemdend, en het totaalgeluid niet-overdonderend maakt. Het is dat waardoor indie - dat heel poppy kan zijn - te eigenzinnig blijft om door een groot publiek te worden omarmd, een toevallig hitje daargelaten. Opmerkelijk in deze is dat populaire mainstream popbands uit Nederland in het buitenland niets klaarspelen, waar indiebands in heel Europa en soms zelfs Amerika graag geziene gasten zijn. Indiebands en hun fans maken dan ook deel uit van een wereldwijd 'georganiseerde' cummunity, waarbinnen men elkaar en de principes van de onafhankelijkheid hondstrouw is. Afhankelijk of de muziek meer poppy is of meer rock spreekt men van indiepop respectievelijk indierock.

De belangrijkste artiesten uit de Nederlandse indie scene:
Bauer - Bauer is voormalige Bettie Serveert-drummer Berend Dubbe samen met zangeres/toetsenist Sonja van Hamel. Het duo maakt ingetogen, speelse elektronische liedjes geïnspireerd door componisten als Burt Bacharach, Brian Wilson en Van Dyke Parks.

Bettie Serveert - Succesvolle gitaargroep, die met melodieuze, soms heftig losbarstende poprock tot in Engeland, de Verenigde Staten en Japan bekend wordt. Zangeres/gitariste Carol van Dijk vormt het gezicht

Caesar - Amsterdams trio dat opvalt met gitaarpopliedjes, geworteld in de sixties, maar voorzien van scherpe jaren negentigrandjes.

Claw Boys Claw - Amsterdamse gitaarband die doorbreekt in het clubcircuit met garagepunk. Blikvanger is zanger Peter te Bos, die zijn publiek op charismatische wijze weet te bespelen. Gaandeweg ontwikkelt de muziek zich tot meer melodieuze moerasrock.

Daryll-Ann - Gitaarpopband uit Ermelo, met invloeden uit Americana, folkrock en de sixties.

Flemming - Amsterdamse groep die zich van een Britpopband ontwikkelt tot een alternatieve popband die het experiment in de arrangementen niet schuwt.

Hallo Venray - Haagse groep rond centrale man Henk Koorn, wier Amerikaanse gitaarrock met droge, Nederlandse humor is doorspekt. Qua geluid klinkt altijd wel iets van Neil Young door, hoewel niet altijd even nadrukkelijk. Ook sporen Velvet Underground zijn te achterhalen.

Incense - Melodieus noisetrio uit Delft.

Johan - Hoornse band, voortgekomen uit Little Mary Big en Visions Of Johanna. Het kwartet speelt ongecompliceerde, beatleësk en melancholische gitaarpopliedjes.

Julia P - Amsterdamse singer/songwriter Marloes Vermeulen, die opvalt door uitstekende liedjes en heldere zang. Eerder bekend als bandleidster van het trio Julia P. Hersheimer.

Lawn - Gronings kwartet dat alternatieve rock en postrock brengt, met naast gitaren in diens melancholische en soms noisy nummers ook ruimte voor Fender Rhodes, theremin en samples.

Lul - Van oorsprong Fries trio dat met een mengeling van hardcore-punk en experimentele pop in heel Europa furore maakt. Gaat in de jaren negentig over in Solbakken.

Meindert Talma & The Negroes - Meindert Talma, woonachtig te Groningen maar toch onvervalst Fries. Maakt alleen en met The Negroes lo-fi poprock, zowel Nederlands- als Friestalig.

Mist - Voortzetting van de Amsterdamse formatie Miss Universe. Brengt ingetogen gitaarpop, ook wel minirock genoemd. Mag zich mag verheugen in belangstelling uit Spanje en Chili.

Persil - Elektronisch duo uit Amsterdam, net als Solex voortgekomen uit de band Sonetic Vet. Persil brengt pop die doet denken aan Stereolab en wordt in het buitenland (met name Engeland) eerder opgepikt dan in eigen land. Het duo brengt singles uit op het Britse Shifty Disco en neemt meerdere sessies op voor BBC DJ John Peel.

Scram C Baby - Eigenzinnig Amsterdams kwartet dat grossiert in grillige gitaarliedjes met onverwachte wendingen, onregelmatige maatsoorten en verrassende arrangementen.

Seedling - Alternatieve rockband van drie meiden en een jongen uit Amsterdam, waarin de vioolpartijen een opvallende rol spelen. De invloeden variëren van Throwing Muses en dEUS tot The Posies, The Fall en The Velvet Underground. Treedt geregeld op in Engeland, waar het ook diverse sessies voor BBC DJ John Peel mocht verzorgen.

Solbakken - Vanuit Amsterdam opererend Fries trio die invloeden uit new wave en postrock verweeft. Voortzetting van Lul.

Solex - de Amsterdamse Liesbeth Esselink, die van onverkoopbare platen uit haar winkeltje poppy samplecollages samenstelt en erbij zingt, waarmee ze internationaal enthousiaste kritieken oogst.

Stuurbaard Bakkebaard - Eigenzinnig trio uit Eindhoven en Haarlem dat een vreemde muzikale mengelmoes maakt die doet denken aan Tom Waits en dEUS, met teksten die in vijf verschillende talen worden gezongen.

Suimasen - Trio voortgekomen uit de illustere Eindhovense groepen Alabama Kids, The New Creatures, 35007 en 7Zuma7. De groep maakt een combinatie van postrock en psychedelica waarbij dynamiek, dissonante akkoordenschema's en melancholie voor een sfeervol geheel zorgen.

zea - Avontuurlijke alternatieve rockband opgericht in het Amstelveense Uilenstede. De muziek valt op door het gebruik van samples en dance-elementen die worden verweven in liedjes met een grillige structuur.

Zoppo - Lo-fi tweemansformatie die uitgroeit tot een band die in zijn alternatieve rock invloeden verwerkt van Amerikaanse en Britse indierock- en lo-fi-acts als Sentridoh/Sebadoh, Smog en Hood.

Als aan het eind van de jaren zeventig de populariteit van het genre punk flink begint te dalen, laten de grote platenmaatschappijen de punkbands die ze onder contract hebben in één klap vallen. Dat lijkt het einde van het genre. Veel bands blijven echter actief en tonen aan dat ze het systeem, de platenmaatschappijen en de grote media, helemaal niet nodig hebben om te kunnen overleven. Er ontwikkelt zich een heel circuit aan eigen labels, eigen distributiekanalen en eigen concertzaaltjes. Liefhebbers starten hun eigen muziekblaadjes, waarin ze de stroming op de voet volgen. Begin tachtig ontstaat er zo een volledig alternatieve, non-commerciële muziekcultuur. Muziek en persoonlijke expressie komen boven het verdienen van geld te staan. De genreaanduiding is new wave en de geuzennaam D.I.Y. - do it yourself, een principe dat ook binnen andere muziekgenres wordt opgepikt, hetzij metal, hardcore, industrial, avant-garde, house of bijvoorbeeld psychobilly. De alomvattende verzamelterm is alternative. Ook het genre grunge - een soort slepende gitaarrock tussen de punk en garagerock in, die eind jaren tachtig ontstaat -, behoort hiertoe, tot dit genre begin negentig doorbreekt naar de hitparades en een ware rage wordt. Het zet daarmee de deur open voor andere genres uit het alternatieve circuit, allemaal gekenmerkt door een veel meer gekarteld, onstuimig en productietechnisch ongepolijst geluid dan de zogenaamde mainstream. Grote platenmaatschappijen spelen hier natuurlijk gretig op in en brengen de ene ruige rockact na de andere uit onder de door hen hiervoor gebruikte genreaanduiding: alternative (of alternative rock). Natuurlijk is hier dan niets alternatiefs meer aan. Op de werkelijk alternatieve, rustig voortploegende do-it-yourself raakt daarop ter onderscheiding de term indie (van independent; onafhankelijk) van toepassing.

Het wel-of-niet behoren tot de indie, een term die overigens al aan het eind van de jaren tachtig opkomt, is daarmee eerder een kwestie van principe dan dat het een duidelijk af te bakenen genre is. Indie kan zowel op elektrisch versterkte gitaren, als op een casio-keyboard als akoestische gitaar gespeeld worden en het kan zowel ongemeen rocken en swingen als ontroeren. Overeenkomst is doorgaans de productie, die lowbudget is, wat de muziek rammelend, de arrangementen uit balans en bevreemdend, en het totaalgeluid niet-overdonderend maakt. Het is dat waardoor indie - dat heel poppy kan zijn - te eigenzinnig blijft om door een groot publiek te worden omarmd, een toevallig hitje daargelaten. Opmerkelijk in deze is dat populaire mainstream popbands uit Nederland in het buitenland niets klaarspelen, waar indiebands in heel Europa en soms zelfs Amerika graag geziene gasten zijn. Indiebands en hun fans maken dan ook deel uit van een wereldwijd 'georganiseerde' cummunity, waarbinnen men elkaar en de principes van de onafhankelijkheid hondstrouw is. Afhankelijk of de muziek meer poppy is of meer rock spreekt men van indiepop respectievelijk indierock.

De belangrijkste artiesten uit de Nederlandse indie scene:
Bauer - Bauer is voormalige Bettie Serveert-drummer Berend Dubbe samen met zangeres/toetsenist Sonja van Hamel. Het duo maakt ingetogen, speelse elektronische liedjes geïnspireerd door componisten als Burt Bacharach, Brian Wilson en Van Dyke Parks.

Bettie Serveert - Succesvolle gitaargroep, die met melodieuze, soms heftig losbarstende poprock tot in Engeland, de Verenigde Staten en Japan bekend wordt. Zangeres/gitariste Carol van Dijk vormt het gezicht

Caesar - Amsterdams trio dat opvalt met gitaarpopliedjes, geworteld in de sixties, maar voorzien van scherpe jaren negentigrandjes.

Claw Boys Claw - Amsterdamse gitaarband die doorbreekt in het clubcircuit met garagepunk. Blikvanger is zanger Peter te Bos, die zijn publiek op charismatische wijze weet te bespelen. Gaandeweg ontwikkelt de muziek zich tot meer melodieuze moerasrock.

Daryll-Ann - Gitaarpopband uit Ermelo, met invloeden uit Americana, folkrock en de sixties.

Flemming - Amsterdamse groep die zich van een Britpopband ontwikkelt tot een alternatieve popband die het experiment in de arrangementen niet schuwt.

Hallo Venray - Haagse groep rond centrale man Henk Koorn, wier Amerikaanse gitaarrock met droge, Nederlandse humor is doorspekt. Qua geluid klinkt altijd wel iets van Neil Young door, hoewel niet altijd even nadrukkelijk. Ook sporen Velvet Underground zijn te achterhalen.

Incense - Melodieus noisetrio uit Delft.

Johan - Hoornse band, voortgekomen uit Little Mary Big en Visions Of Johanna. Het kwartet speelt ongecompliceerde, beatleësk en melancholische gitaarpopliedjes.

Julia P - Amsterdamse singer/songwriter Marloes Vermeulen, die opvalt door uitstekende liedjes en heldere zang. Eerder bekend als bandleidster van het trio Julia P. Hersheimer.

Lawn - Gronings kwartet dat alternatieve rock en postrock brengt, met naast gitaren in diens melancholische en soms noisy nummers ook ruimte voor Fender Rhodes, theremin en samples.

Lul - Van oorsprong Fries trio dat met een mengeling van hardcore-punk en experimentele pop in heel Europa furore maakt. Gaat in de jaren negentig over in Solbakken.

Meindert Talma & The Negroes - Meindert Talma, woonachtig te Groningen maar toch onvervalst Fries. Maakt alleen en met The Negroes lo-fi poprock, zowel Nederlands- als Friestalig.

Mist - Voortzetting van de Amsterdamse formatie Miss Universe. Brengt ingetogen gitaarpop, ook wel minirock genoemd. Mag zich mag verheugen in belangstelling uit Spanje en Chili.

Persil - Elektronisch duo uit Amsterdam, net als Solex voortgekomen uit de band Sonetic Vet. Persil brengt pop die doet denken aan Stereolab en wordt in het buitenland (met name Engeland) eerder opgepikt dan in eigen land. Het duo brengt singles uit op het Britse Shifty Disco en neemt meerdere sessies op voor BBC DJ John Peel.

Scram C Baby - Eigenzinnig Amsterdams kwartet dat grossiert in grillige gitaarliedjes met onverwachte wendingen, onregelmatige maatsoorten en verrassende arrangementen.

Seedling - Alternatieve rockband van drie meiden en een jongen uit Amsterdam, waarin de vioolpartijen een opvallende rol spelen. De invloeden variëren van Throwing Muses en dEUS tot The Posies, The Fall en The Velvet Underground. Treedt geregeld op in Engeland, waar het ook diverse sessies voor BBC DJ John Peel mocht verzorgen.

Solbakken - Vanuit Amsterdam opererend Fries trio die invloeden uit new wave en postrock verweeft. Voortzetting van Lul.

Solex - de Amsterdamse Liesbeth Esselink, die van onverkoopbare platen uit haar winkeltje poppy samplecollages samenstelt en erbij zingt, waarmee ze internationaal enthousiaste kritieken oogst.

Stuurbaard Bakkebaard - Eigenzinnig trio uit Eindhoven en Haarlem dat een vreemde muzikale mengelmoes maakt die doet denken aan Tom Waits en dEUS, met teksten die in vijf verschillende talen worden gezongen.

Suimasen - Trio voortgekomen uit de illustere Eindhovense groepen Alabama Kids, The New Creatures, 35007 en 7Zuma7. De groep maakt een combinatie van postrock en psychedelica waarbij dynamiek, dissonante akkoordenschema's en melancholie voor een sfeervol geheel zorgen.

zea - Avontuurlijke alternatieve rockband opgericht in het Amstelveense Uilenstede. De muziek valt op door het gebruik van samples en dance-elementen die worden verweven in liedjes met een grillige structuur.

Zoppo - Lo-fi tweemansformatie die uitgroeit tot een band die in zijn alternatieve rock invloeden verwerkt van Amerikaanse en Britse indierock- en lo-fi-acts als Sentridoh/Sebadoh, Smog en Hood.

Als aan het eind van de jaren zeventig de populariteit van het genre punk flink begint te dalen, laten de grote platenmaatschappijen de punkbands die ze onder contract hebben in één klap vallen. Dat lijkt het einde van het genre. Veel bands blijven echter actief en tonen aan dat ze het systeem, de platenmaatschappijen en de grote media, helemaal niet nodig hebben om te kunnen overleven. Er ontwikkelt zich een heel circuit aan eigen labels, eigen distributiekanalen en eigen concertzaaltjes. Liefhebbers starten hun eigen muziekblaadjes, waarin ze de stroming op de voet volgen. Begin tachtig ontstaat er zo een volledig alternatieve, non-commerciële muziekcultuur. Muziek en persoonlijke expressie komen boven het verdienen van geld te staan. De genreaanduiding is new wave en de geuzennaam D.I.Y. - do it yourself, een principe dat ook binnen andere muziekgenres wordt opgepikt, hetzij metal, hardcore, industrial, avant-garde, house of bijvoorbeeld psychobilly. De alomvattende verzamelterm is alternative. Ook het genre grunge - een soort slepende gitaarrock tussen de punk en garagerock in, die eind jaren tachtig ontstaat -, behoort hiertoe, tot dit genre begin negentig doorbreekt naar de hitparades en een ware rage wordt. Het zet daarmee de deur open voor andere genres uit het alternatieve circuit, allemaal gekenmerkt door een veel meer gekarteld, onstuimig en productietechnisch ongepolijst geluid dan de zogenaamde mainstream. Grote platenmaatschappijen spelen hier natuurlijk gretig op in en brengen de ene ruige rockact na de andere uit onder de door hen hiervoor gebruikte genreaanduiding: alternative (of alternative rock). Natuurlijk is hier dan niets alternatiefs meer aan. Op de werkelijk alternatieve, rustig voortploegende do-it-yourself raakt daarop ter onderscheiding de term indie (van independent; onafhankelijk) van toepassing.

Het wel-of-niet behoren tot de indie, een term die overigens al aan het eind van de jaren tachtig opkomt, is daarmee eerder een kwestie van principe dan dat het een duidelijk af te bakenen genre is. Indie kan zowel op elektrisch versterkte gitaren, als op een casio-keyboard als akoestische gitaar gespeeld worden en het kan zowel ongemeen rocken en swingen als ontroeren. Overeenkomst is doorgaans de productie, die lowbudget is, wat de muziek rammelend, de arrangementen uit balans en bevreemdend, en het totaalgeluid niet-overdonderend maakt. Het is dat waardoor indie - dat heel poppy kan zijn - te eigenzinnig blijft om door een groot publiek te worden omarmd, een toevallig hitje daargelaten. Opmerkelijk in deze is dat populaire mainstream popbands uit Nederland in het buitenland niets klaarspelen, waar indiebands in heel Europa en soms zelfs Amerika graag geziene gasten zijn. Indiebands en hun fans maken dan ook deel uit van een wereldwijd 'georganiseerde' cummunity, waarbinnen men elkaar en de principes van de onafhankelijkheid hondstrouw is. Afhankelijk of de muziek meer poppy is of meer rock spreekt men van indiepop respectievelijk indierock.

De belangrijkste artiesten uit de Nederlandse indie scene:
Bauer - Bauer is voormalige Bettie Serveert-drummer Berend Dubbe samen met zangeres/toetsenist Sonja van Hamel. Het duo maakt ingetogen, speelse elektronische liedjes geïnspireerd door componisten als Burt Bacharach, Brian Wilson en Van Dyke Parks.

Bettie Serveert - Succesvolle gitaargroep, die met melodieuze, soms heftig losbarstende poprock tot in Engeland, de Verenigde Staten en Japan bekend wordt. Zangeres/gitariste Carol van Dijk vormt het gezicht

Caesar - Amsterdams trio dat opvalt met gitaarpopliedjes, geworteld in de sixties, maar voorzien van scherpe jaren negentigrandjes.

Claw Boys Claw - Amsterdamse gitaarband die doorbreekt in het clubcircuit met garagepunk. Blikvanger is zanger Peter te Bos, die zijn publiek op charismatische wijze weet te bespelen. Gaandeweg ontwikkelt de muziek zich tot meer melodieuze moerasrock.

Daryll-Ann - Gitaarpopband uit Ermelo, met invloeden uit Americana, folkrock en de sixties.

Flemming - Amsterdamse groep die zich van een Britpopband ontwikkelt tot een alternatieve popband die het experiment in de arrangementen niet schuwt.

Hallo Venray - Haagse groep rond centrale man Henk Koorn, wier Amerikaanse gitaarrock met droge, Nederlandse humor is doorspekt. Qua geluid klinkt altijd wel iets van Neil Young door, hoewel niet altijd even nadrukkelijk. Ook sporen Velvet Underground zijn te achterhalen.

Incense - Melodieus noisetrio uit Delft.

Johan - Hoornse band, voortgekomen uit Little Mary Big en Visions Of Johanna. Het kwartet speelt ongecompliceerde, beatleësk en melancholische gitaarpopliedjes.

Julia P - Amsterdamse singer/songwriter Marloes Vermeulen, die opvalt door uitstekende liedjes en heldere zang. Eerder bekend als bandleidster van het trio Julia P. Hersheimer.

Lawn - Gronings kwartet dat alternatieve rock en postrock brengt, met naast gitaren in diens melancholische en soms noisy nummers ook ruimte voor Fender Rhodes, theremin en samples.

Lul - Van oorsprong Fries trio dat met een mengeling van hardcore-punk en experimentele pop in heel Europa furore maakt. Gaat in de jaren negentig over in Solbakken.

Meindert Talma & The Negroes - Meindert Talma, woonachtig te Groningen maar toch onvervalst Fries. Maakt alleen en met The Negroes lo-fi poprock, zowel Nederlands- als Friestalig.

Mist - Voortzetting van de Amsterdamse formatie Miss Universe. Brengt ingetogen gitaarpop, ook wel minirock genoemd. Mag zich mag verheugen in belangstelling uit Spanje en Chili.

Persil - Elektronisch duo uit Amsterdam, net als Solex voortgekomen uit de band Sonetic Vet. Persil brengt pop die doet denken aan Stereolab en wordt in het buitenland (met name Engeland) eerder opgepikt dan in eigen land. Het duo brengt singles uit op het Britse Shifty Disco en neemt meerdere sessies op voor BBC DJ John Peel.

Scram C Baby - Eigenzinnig Amsterdams kwartet dat grossiert in grillige gitaarliedjes met onverwachte wendingen, onregelmatige maatsoorten en verrassende arrangementen.

Seedling - Alternatieve rockband van drie meiden en een jongen uit Amsterdam, waarin de vioolpartijen een opvallende rol spelen. De invloeden variëren van Throwing Muses en dEUS tot The Posies, The Fall en The Velvet Underground. Treedt geregeld op in Engeland, waar het ook diverse sessies voor BBC DJ John Peel mocht verzorgen.

Solbakken - Vanuit Amsterdam opererend Fries trio die invloeden uit new wave en postrock verweeft. Voortzetting van Lul.

Solex - de Amsterdamse Liesbeth Esselink, die van onverkoopbare platen uit haar winkeltje poppy samplecollages samenstelt en erbij zingt, waarmee ze internationaal enthousiaste kritieken oogst.

Stuurbaard Bakkebaard - Eigenzinnig trio uit Eindhoven en Haarlem dat een vreemde muzikale mengelmoes maakt die doet denken aan Tom Waits en dEUS, met teksten die in vijf verschillende talen worden gezongen.

Suimasen - Trio voortgekomen uit de illustere Eindhovense groepen Alabama Kids, The New Creatures, 35007 en 7Zuma7. De groep maakt een combinatie van postrock en psychedelica waarbij dynamiek, dissonante akkoordenschema's en melancholie voor een sfeervol geheel zorgen.

zea - Avontuurlijke alternatieve rockband opgericht in het Amstelveense Uilenstede. De muziek valt op door het gebruik van samples en dance-elementen die worden verweven in liedjes met een grillige structuur.

Zoppo - Lo-fi tweemansformatie die uitgroeit tot een band die in zijn alternatieve rock invloeden verwerkt van Amerikaanse en Britse indierock- en lo-fi-acts als Sentridoh/Sebadoh, Smog en Hood.

Bauer Bettie Serveert Caesar Claw Boys Claw Daryll-Ann Hallo Venray Incense Johan Julia P. Lawn Lul Mist Persil Scram C Baby Seedling Solbakken Solex Suimasen zea Zoppo